بررسی تاثیر عامل انسانی از دیدگاه شخصیتی، رفتاری و فردی (جنسیت) در وقوع تصادفات و راههای کنترل و کاهش آن (مطالعه موردی شهر تهران)

تصادفات یکی از بزرگ ترین مشکلات سلامتی عمومی در جهان است. این مشکل از این هم شدیدتر است زیرا قربانیان بیشتر جوان هستند و قبل از تصادف دارای سلامتی کامل بوده اند. به استناد گزارش ناجا به طور میانگین سالانه تا 30 هزار نفر در حوادث رانندگی در ایران جان خود را از دست می دهند که دومین عامل مرگ و میر در کشور بعد از مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی است و حدوداً تا 250 هزار نفر نیز مجروح می شوند. این آمار ایران را در بین رتبه های نخست تصادفات در بین کشورهای جهان قرار داده است. با توجه به گزارش های پلیس راهور ناجا و به استناد پژوهش های انجام شده در این زمینه در بین عوامل موثر در تصادفات سهم عامل انسانی بیشتر از دو عامل دیگر(راه ووسیله نقلیه)است و به بیش از 80 درصد می رسد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی و سنجش عوامل انسانی از بعد شخصیتی ، رفتاری و جنسیتی در وقوع تصادفات و راهکارهای اساسی کاهش آن در شهر تهران است.این پژوهش ازنظرهدف کاربردی وازنظرروش گردآوری داده هاتوصیفی تبینی ازنوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل متخلفین و شاکیان سوانح رانندگی شهر تهران بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 390 نفر به عنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه محقق ساخته. به کمک نرم افزار pls مدل اندازه گیری برای ابعاد موثر بر وقوع تصادفات، بارهای عاملی قابل قبول استخراج شدوسه عامل موثربروقوع تصادفات شناسایی شده که بیش ترین میزان تاثیر گذاری بر وقوع تصادفات رانندگان،از جانب بعد ویژگی های شخصیتی بوده است زیرا بالاترین ضریب مسیر را داشته است(0.661). دومین و سومین رتبه رادر تاثیرگذاری، ویژگی های رفتاری و سپس عامل جنسیت بوده است.